UE kontra UE i Bruksela jako Arsen Lupin

W Unii Europejskiej rośnie napięcie. Za chwilę usłyszymy grzmoty i zobaczymy błyskawice (albo odwrotnie). Nie chodzi jednak o tradycyjne napięcia między Brukselą a okradanymi przez nią z kompetencji państwami narodowymi. Kradzież zresztą jest systematyczna, w rękawiczkach. Ba, nawet w białych kołnierzykach. UE jest jak Arsen Lupin, tyle że tamten zabierał bogatym biżuterię, a UE zabiera wszystkim – mniej i bardziej bogatym – prerogatywy. 

Mnie jednak interesuje jak zawsze to, o czym mówi się mniej. Chodzi mi o wojnę unijno-unijną. Słowem: o konflikty między instytucjami UE. Bo nieustający, permanentny, pełzający konflikt między strukturami Unii a UE-27 jest, mówiąc klasykiem, oczywistą oczywistością. Wewnątrz struktur Unii – takoż.

Piszę te słowa w Strasburgu, w momencie, gdy największe frakcje w PE zapowiedziały, że zażądają… odwołania (!) Komisji Europejskiej, jeśli nie będzie zdecydowanych działań KE na rzecz powiązania wypłacania unijnego szmalu