Przeszłość, przyszłość, teraźniejszość

Czasem nad historykiem bierze górę namiętny publicysta, zwłaszcza kiedy chodzi o najgorętszy konflikt polskiej współczesności, rozpalony stosunkiem do katastrofy smoleńskiej Historia dzieje się dziś, przeszłość rzutuje na przyszłość. I znów, w samym środku sporów politycznych, trafia do naszych rąk tom eseistyki historycznej, zatytułowany „Historia i polityka”, pióra profesora Andrzeja Nowaka. I choć zebrano w nim szkice z ostatnich 30 lat, wydają się one aktualne, tak jakby powstały dzisiaj. I nie wynika to wyłącznie z piękna języka, polemicznej pasji czy niezwykłej erudycji ich autora. Aktualne pozostają przecież wielkie kwestie narodowe, z którymi zmagamy się w życiu codziennym, literaturze. Nadal w swoich okopach znajdują się dwie strony owego polsko-polskiego dyskursu. Ta, dla której polskość to nienormalność, a istotą post-polityki jest zapewnienie obywatelom ciepłej wody w kranie, i ta druga, za którą w każdym przytoczonym tekście opowiada się Andrzej Nowak, a