Antoni Rybczyński
Jak się o czymś nie mówi, to jakby tego nie było. Z takiego założenia wychodzą władze niejednego postsowieckiego państwa. Najważniejsza jest społeczno-polityczna stabilność, więc koronawirusa się lekceważy, a nawet prowadzi taką politykę testów, by statystyki wyglądały dobrze. Tylko czy na dłuższą metę to się opłaci?
Patrole uralskich Kozaków pojawiły się w „chińskiej dzielnicy” już na początku lutego. Zatrzymują osoby z objawami podobnymi do tych przy COVID-19 i nakłaniają do pójścia do szpitala oraz rozdają maski na twarz. Rada kozackich atamanów, której formalnym przewodniczącym jest prezydent Rosji, wydała odezwę, aby nie całować ikon i nie dotykać rąk duchownego z powodu zagrożenia koronawirusem. Czyżby Kozacy wykazywali się tu nadgorliwością? Wszak Władimir Putin zapewniał 17...
Straty ekonomiczne spowodowane kryzysem na rynku chińskim (koronawirus) to nie największy dziś problem Rosji. Większym wyzwaniem dla gospodarki jest rozpętana właśnie „wojna naftowa”. Rząd zapewnia, że przetrwa spadki cen ropy, bo odłożył wystarczająco dużo pieniędzy. Tyle że jednocześnie Putin chce zapewnić sobie dożywotnią władzę i obiecał ogromne wydatki socjalne.
Jak na tak ogromny kraj, na dodatek graniczący z Chinami i blisko z nimi współpracujący, Rosja jeszcze w połowie marca mogła pochwalić się całkiem dobrą statystyką, jeśli chodzi o koronawirusa. 12 marca liczba potwierdzonych przypadków wynosiła zaledwie 34. W przytłaczającej większości chodzi o Rosjan, którzy wrócili z zagranicy. Poza tym był Włoch i dwójka obywateli Chin. To oni byli pierwszymi ofiarami koronawirusa...
W 2015 roku fala imigrantów runęła na Europę przez dwie bramy: Turcję i Libię. Dziś zapowiada się powtórka. I wcale nie jest przypadkiem, że na obu tych odcinkach najwięcej do powiedzenia ma Władimir Putin. Przede wszystkim rozgrywając umiejętnie Recepa Tayyipa Erdoǧana.
Stosowany przez Rosję mechanizm uruchamiania kolejnych fal imigracji mającej destabilizować Unię Europejską jest dosyć prosty. Jeśli chodzi o Libię, to wystarcza podsycanie wojny domowej, choćby wysyłając najemników na pomoc Haftarowi. Jeśli chodzi o Turcję, to Rosja nakręca spiralę przemocy w Syrii, zmuszając kolejne dziesiątki tysięcy ludzi do ucieczki na północ. Erdoǧan zamknął dla nich granicę, ale i tak ma wciąż u siebie około 3 mln syryjskich uchodźców, więc korzysta z ataków Asada i Rosjan i uderza w UE. Mówiąc...
Porozumienie gazowe, wymiana jeńców, szczyt czwórki normandzkiej – to wszystko z końca ubiegłego roku mogło sugerować przełom w relacjach Rosji z Ukrainą. Ostatnie wydarzenia pokazują jednak, że Kreml nie myśli rezygnować z odzyskania wpływu na Kijów. Dlatego, po sześciu latach, Władimir Putin postanowił powierzyć to zadanie swojemu człowiekowi od zadań specjalnych.
Zmasowany atak Rosjan i prorosyjskich separatystów na ukraińskie pozycje w Donbasie, do którego doszło 18 lutego, to ze strony Kremla sygnał, że wznowiony na jesieni 2019 roku proces pokojowy znów został zamrożony. Reakcje Kijowa sugerują, że dla obecnych ukraińskich władz było to kompletne zaskoczenie. To problem dla Wołodymyra Zełenskiego, który z osiągnięcia porozumienia w sprawie Donbasu i zakończenia stanu faktycznej...
Oligarcha miał pomagać prezydentowi Rosji prać brudne pieniądze – to jeden z powodów, dla których administracja USA nałożyła blisko dwa lata temu sankcje na „cara aluminium”. To w zakładach Dieripaski w 2009 roku remontowano rządowego Tu-154, który potem rozbił się pod Smoleńskiem.
Wszystko zaczęło się 6 kwietnia 2018 roku, gdy resort skarbu USA nałożył na 24 rosyjskich oligarchów i urzędników sankcje, co było reakcją na aneksję Krymu przez Rosję w 2014 roku oraz rosyjskie próby ingerowania w amerykańskie wybory prezydenckie w 2016 roku. Sankcje najmocniej uderzyły w Olega Dieripaskę i jego firmy: UC Rusal, En+, EuroSibEnergo i grupę GAZ. Najważniejsze spółki oligarchy są notowane na europejskich i azjatyckich giełdach. Jako że amerykańscy inwestorzy musieli wyprzedawać te akcje,...
Epidemia koronawirusa z Wuhan obnażyła słabość chińskiego reżimu: monopartyjnego, komunistycznego, totalitarnego. Po raz kolejny jak na dłoni widać wszystkie wady „czerwonego systemu”. Niezależnie od tego, czy jest to zacofany Związek Sowiecki, czy okrzyknięte przez wielu – także w Polsce – mocarstwem równym Ameryce – Chiny.
Autorytarny system polityczny Chińskiej Republiki Ludowej przyczynił się do tego, że lokalna epidemia stała się kryzysem na skalę światową. Jak w typowym komunistycznym systemie, udawano, że nic się nie stało. Niżsi rangą urzędnicy bali się alarmować swoich przełożonych. Epidemia niweczy wysiłki przewodniczącego Xi Jinpinga, aby przedstawić Chiny jako mocarstwo wkraczające w nową erę dobrobytu i potęgi.
Kilka miesięcy temu 1,4 mld Chińczyków oglądało...
Prezydentowi Białorusi kurczy się pole manewru. Bez rosyjskiej kroplówki gospodarka się zawali. Kreml o tym wie i za tanie węglowodory chce powoli anektować sąsiada. Łukaszenka się opiera, a jedynym argumentem jest zbliżenie z Zachodem.
Oficjalnie Białoruś jest najbliższym sojusznikiem Rosji. Nie tylko partnerem w Szanghajskiej Organizacji Współpracy i Euroazjatyckiej Wspólnocie Gospodarczej, lecz także częścią Państwa Związkowego, luźnej konfederacji, która docelowo ma posiadać federacyjną strukturę ze wspólną głową państwa, parlamentem, hymnem, konstytucją, armią, obywatelstwem i walutą. Od lat Mińsk zarabiał krocie na eksporcie do UE produktów wytwarzanych w dwóch białoruskich rafineriach (Nowopołock, Mozyrz) z taniej ropy sprowadzanej z Rosji. Budżet państwa zyskiwał, bo surowiec...
Po trzech latach negocjacji prezydent Stanów Zjednoczonych przedstawił plan pokojowy dla Izraela i Palestyny. Tak naprawdę różni się on od poprzednich tylko tym, że zawiera szczegółową mapę. Bo szans na realizację ma niewiele.
Wizja prezydenta USA spełnia wiele żądań Izraela i wszystkie premiera Benjamina Netanyahu. Plan Trumpa nie przyniesie pokoju między Izraelem a Palestyną, ale zapewne zagwarantuje dalsze rządy Netanyahu. Donald Trump wzywa do utworzenia dwóch oddzielnych państw: Izraela i Palestyny. Sama możliwość istnienia dwóch suwerennych państw to niewątpliwie krok naprzód w procesie pokojowym. Jednak szczegóły tego planu już na samym początku każą zakładać, że pokoju nie będzie. Chyba że zostanie on narzucony siłą przez jedną ze stron, czyli Izrael wspierany przez USA...
To nie było upamiętnienie Holokaustu i to nie ocalali Żydzi byli głównymi gośćmi. To była czysto polityczna impreza. Oczywiście numerem jeden miał być Władimir Putin, zaś motywem przewodnim zasługi Armii Czerwonej i Związku Sowieckiego. Dobrze, że prezydent Polski nie brał udziału w tym momentami żenującym widowisku.
Od początku było wiadomo, że uroczystości będą przebiegały pod dyktando rosyjskie. Wszak obchody 75. rocznicy wyzwolenia niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady Auschwitz-Birkenau organizowane były w Jerozolimie przez należącą do rosyjskiego oligarchy Wiaczesława Mosze Kantora Fundację Światowego Forum Holokaustu, we współpracy z Instytutem Yad Vashem i pod patronatem prezydenta Izraela Reuwena Riwlina. Na forum przybyło 45 szefów państw i rządów z całego świata. Kantor...
Władimir Putin uznał, że bardziej opłaci mu się polityka filosemicka niż rozpowszechniony w rosyjskich elitach, a tym bardziej społeczeństwie, antysemityzm. Budowane od lat dobre relacje z wpływowymi środowiskami żydowskimi przydają się w kampanii ataków na Zachód, a szczególnie teraz na Polskę. Świadczy o tym postać Wiaczesława Mosze Kantora.
Zaplanowane na 23 stycznia w Jerozolimie uroczystości związane z rocznicą wyzwolenia niemieckiego obozu zagłady Auschwitz organizują wspólnie Instytut Yad Vashem i Fundacja World Holokaust Forum. Jej szefem jest niejaki Wiaczesław Mosze Kantor, zresztą zasiadający także we władzach Yad Vashem. Ten fakt mówi wszystko, jeśli chodzi o zamieszanie z udziałem w tych uroczystościach prezydenta Polski. Można zakładać z dużym prawdopodobieństwem, że...
Od dawna Władimir Putin tak dużo nie powiedział na temat przyszłości rosyjskiego państwa. Chyba aż za dużo, bo tak naprawdę wciąż nie wiadomo, czy prezydent zamierza odejść na emeryturę, czy może szuka systemu, w którym będzie bezpieczny i zachowa wpływ na swego następcę.
Władimir Putin jest typowym wschodnim władcą, który lubi trzymać przyjaciół i wrogów w niepewności i podejmować zaskakujące decyzje. Tak było 15 stycznia, gdy wykorzystał doroczne orędzie do połączonych izb parlamentu, by ogłosić głęboką zmianę konstytucji, a chwilę potem pozbawił funkcji premiera swego wieloletniego lojalistę Dmitrija Miedwiediewa. Tak dużo nie działo się w rosyjskiej polityce wewnętrznej od początku obecnej kadencji Putina.
Wymiana zderzaka
Po ośmiu latach kierowania rządem Dmitrij...
Kreml w hybrydowej wojnie z Zachodem sięgnął po zarzut antysemityzmu. Głównym celem ataków jest Polska. Taka kampania nie byłaby możliwa bez poważnych wpływów rosyjskich w Izraelu i w światowej społeczności żydowskiej. Ich symbolem jest przyjaźń Netanyahu z Putinem oraz działalność szefa Europejskiego Kongresu Żydowskiego, rosyjskiego oligarchy Wiaczesława Kantora.
Skuteczna polityka Polski w obszarze bezpieczeństwa, przede wszystkim militarnego i energetycznego, coraz mocniejszy sojusz z USA, rosnąca rola w NATO i ugruntowana pozycja w UE wzbudziły niepokój w Moskwie. Polska aktywność ogranicza agresywne zapędy Rosji, gdzie zaczęto mówić wręcz o budowie przez Warszawę „kordonu sanitarnego”. Chodzi o inicjatywę Międzymorza mającą amerykańskie wsparcie. Jeśli jeszcze kilka lat temu...
Rosyjska ofensywa historyczna, której pierwszym celem stała się Polska, ściśle wiąże się z polityką Kremla. I bardziej chodzi o sprawy krajowe niż zagraniczne. Tradycyjnie już gdy pojawiają się poważne wewnętrzne problemy, Władimir Putin próbuje odwrócić od nich uwagę Rosjan.
„Polityka historyczna ma być jednym z narzędzi legitymizacji autorytarnego reżimu. Nabiera ona szczególnego znaczenia w momentach, gdy słabnie oddziaływanie innych czynników legitymizacji: ekonomicznych, politycznych, społecznych i międzynarodowych” – czytamy w analizie Ośrodka Studiów Wschodnich pt. „Mocarstwowy mit wojny we współczesnej polityce zagranicznej Kremla”. To tłumaczy ostatnie brutalne ataki na Polskę, ale też inne kraje Zachodu. Na arenie międzynarodowej Rosja nie ma ostatnio czym się pochwalić....
To miał być kolejny etap wcielania w życie paktu Ribbentrop–Mołotow, a dokładniej jego tajnego protokołu o podziale stref. Józef Stalin był przekonany, że weźmie Finlandię tak jak wcześniej Polskę i kraje bałtyckie. Tymczasem Armia Czerwona męczyła się z wielokrotnie słabszym przeciwnikiem aż 105 dni. Ostatecznie wygrała, ale Finlandia nie stała się kolejną sowiecką republiką.
W czerwcu 1939 roku, a więc jeszcze przed paktem z III Rzeszą, Stalin polecił opracować plan inwazji na Finlandię. W spotkaniu uczestniczył fiński komunista Otto Kuusinen, który uciekł do Rosji po przegranej wojnie domowej w 1918 roku. To on miał potem stanąć na czele „rządu” czerwonej Finlandii, który zalegalizuje inwazję, a potem poprosi o włączenie kraju do Związku Sowieckiego. W sierpniu 1939 roku przy...
Zwiększona aktywność rosyjskich służb specjalnych w Europie i USA trwa już od 2014 roku. Dopiero jednak od zamachu na Skripala zachodnie służby poważniej zajęły się tym problemem. Efekt? Zdemaskowanie wielu agentów wywiadu wojskowego Rosji, ujawnienie prób zabójstw, generalnie seria wpadek rosyjskich szpiegów. Tak złej passy jak tej jesieni rosyjski wywiad nie miał od dawna.
Niewątpliwie największe polityczne konsekwencje może mieć sprawa zabójstwa Zelimchana Changoszwilego. Tego uchodźcę z Gruzji, czeczeńskiego weterana wojen z Rosjanami na Kaukazie, zastrzelono 23 sierpnia w Berlinie. Zabójcę Rosjanina schwytano błyskawicznie, od początku wiele wskazywało na robotę rosyjskich służb. Śledztwo to najwyraźniej potwierdziło, bo 4 grudnia niemieckie władze publicznie poinformowały o swych...
Choć Macron wieszczy „śmierć mózgu”, w Londynie okazało się, że 70-letni pacjent ma się bardzo dobrze. Szczyt rozwiał wiele obaw, wszak poprzedzające go tygodnie pełne były publicznych sporów w łonie NATO. Niektóre wydają się ostatecznie zakończone, w innych trzeba jeszcze ogólnikowe deklaracje zamienić w szczegółowe działania.
„NATO to 29 różnych krajów po obu stronach Atlantyku, z różną historią, różną geografią i różnymi politycznymi partiami u władzy. Więc i są między nami różnice” – tak problemy, jakie pojawiły się w Sojuszu przed londyńskim szczytem, skomentował jego sekretarz generalny Jens Stoltenberg. Najważniejsze, że daje się te różnice przezwyciężać lub przynajmniej wyciszać z korzyścią dla NATO. Tak było też w Londynie. Wielu ekspertów i publicystów, zwłaszcza z paru...
Rosyjskie media i politycy uwielbiają potępiać „zgniły Zachód” i wszelkie jego grzechy. Choćby strzelaniny w szkołach – ten problem dotyczy zwłaszcza Stanów Zjednoczonych. Tymczasem w samej Rosji władze nie potrafią poradzić sobie z narastającym problemem przemocy wśród uczniów. Tym razem do tragedii doszło na Dalekim Wschodzie.
Dwie ofiary śmiertelne, trzy osoby ranne – to tragiczny bilans strzelaniny, do której doszło 14 listopada w Amurskim Koledżu Budownictwa i Gospodarki Komunalno-Mieszkaniowej w stolicy regionu Błagowieszczeńsku. Znów skończyło się samobójstwem napastnika, znów okazało się, że dorośli nie zauważyli narastającego problemu i znów w rezultacie będzie parę lokalnych dymisji. Tymczasem problem narasta, a władze nic z tym nie robią – zresztą same się do tego...
Iran ogarnęła niespotykana od dawna fala protestów antyrządowych. O skali zagrożenia dla rządzących świadczy fakt, że podjęli oni decyzję o wyłączeniu internetu w całym kraju. Potwierdza się też, że jeśli ajatollahów coś może zgubić, to nie fałszowane wybory czy zagraniczne wojenne awantury, lecz brak pieniędzy w kieszeniach najbiedniejszej i zarazem najliczniejszej części społeczeństwa.
Plan zmian w polityce paliwowej został przygotowany w Najwyższej Radzie Koordynacji Gospodarczej, która złożona jest z prezydenta Hasana Rowhaniego, zwierzchnika sądownictwa Ebrahima Raisiego oraz przewodniczącego parlamentu Alego Laridżaniego. Ten tercet zdecydował, że prywatne samochody będą mogły zatankować po „normalnej” cenie najwyżej 60 litrów paliwa miesięcznie, zaś cena benzyny wzrośnie o 50...
Chodzi nie tylko o niedawne słowa Emmanuela Macrona o „mózgowej śmierci” Sojuszu Północnoatlantyckiego. Paryż od zawsze ma słabość do Rosji, jest niechętny NATO i nie może przeboleć, że to Ameryka jest numerem jeden na świecie. Od kilku miesięcy już się z tym nawet nie kryje. Macron, niczym de Gaulle kilka dekad temu, próbuje pójść „trzecią drogą”. Na wschód.
Zaledwie w pół roku Macron opowiedział się za powrotem Rosji do Rady Europy, poparł przywrócenie Rosji do G-7 (by znów była G-8), przyjął w letniej rezydencji Putina, ogłosił ambasadorom francuskim konieczność normalizacji stosunków z Moskwą, zablokował możliwość rozszerzenia UE na Bałkany, wreszcie powiedział, że NATO znajduje się w stanie „śmierci mózgowej”. Można by rzec, że z miesiąca na miesiąc francuski prezydent przesuwa...
Ćwiczeń wojsk nuklearnych na tak wielką skalę Rosja jeszcze nie widziała. Wszystko poszło zgodnie ze scenariuszem. Z jednym wyjątkiem. Na tyle jednak ważnym, że stawia on pod znakiem zapytania gotowość Rosji do jądrowej konfrontacji z USA i NATO.
Ćwiczenia całej atomowej triady (siły lądowe, powietrzne, morskie) odbywają się w Rosji tradycyjnie co roku niedługo po manewrach strategicznych całej armii. W tym roku były to manewry Centr-2019. Tradycyjnie też rosyjskie ćwiczenia sił nuklearnych noszą kryptonim Grom. Tym razem testowano system dowodzenia i kontroli (C2) oraz skuteczność nuklearnej triady w dniach 15–17 października. Niezależnie do tego, co oficjalnie mówiło ministerstwo obrony, scenariusz Grom-2019 był jasny: na jednym ze strategicznych kierunków Rosji wybucha poważny...
Najwyższą wartością była dla niego wolność, a śmiertelnym wrogiem władza zniewalająca człowieka. Nieustępliwy i niezniszczalny, wygrał z sowieckimi psychuszkami, a wydostawszy się na Zachód, do końca swych dni walczył o wolną i demokratyczną Rosję. Tak samo niszczyli go Chruszczow, Andropow i Putin. Ale bez wątpienia to on tę walkę wygrał.
Wybitny pisarz, dysydent, obrońca praw człowieka, w ostatnich latach życia ciężko doświadczony chorobami i okrutnymi oskarżeniami – Władimir Bukowski – zmarł na zawał serca 27 października br. wieczorem w Cambridge. Znany rosyjski pisarz Wiktor Szenderowicz napisał na Facebooku: „Jedno z zupełnie nielicznych nazwisk, które symbolizują odwagę i godność narodu. To, że ten wielki człowiek umarł na wygnaniu jako marginalna postać, że jego nazwisko nie...
Donald Trump ogłosił, że amerykańskim siłom udało się zlikwidować przywódcę Państwa Islamskiego, Abu Bakra al-Bagdadiego. Potwierdzają to też źródła tureckie i irackie. Jednak w Moskwie pojawiły się od razu wątpliwości co do śmierci lidera dżihadystów. Dla Rosjan to prestiżowa porażka – choć to niejedyny powód demonstrowanego przez nich sceptycyzmu.
Od dawna mówiło się, że Bagdadi ukrywa się gdzieś przy granicy iracko-syryjskiej. W pustynnych rejonach, gdzie nadal działają rozproszone siły IS. Okazuje się jednak, że Amerykanie dopadli go kilkaset kilometrów od tego miejsca. Na północnym zachodzie Syrii, w kontrolowanej przez rebeliantów prowincji Idlib, zaledwie sześć kilometrów od granicy tureckiej.
Skończył jak Osama
Donald Trump dostał szczegółowy plan operacji trzy dni przed...
Tak zwana zjednoczona Europa dała kolejny dowód na to, że nie jest liczącym się graczem w polityce międzynarodowej. Na skutek francuskiego weta UE nie rozpoczęła rozmów akcesyjnych z Albanią i Macedonią Północną. Choć Macedończycy zmienili nawet nazwę swego państwa. Zachwyceni obrotem spraw mogą być nie tylko Rosjanie, ale też Turcy i Chińczycy. Zachodnie Bałkany to łakomy kąsek.
24 października w serbskiej bazie lotniczej w Batajnicy pod Belgradem wylądowały rosyjskie samoloty transportowe z dywizjonem rakiet ziemia-powietrze S-400 i baterią przeciwlotniczych zestawów artyleryjsko-rakietowych Pancyr-S na pokładzie. Wzięły one udział w drugiej części serbsko-rosyjskich ćwiczeń wojskowych Słowiańska Tarcza 2019. Dzień wcześniej albańska policja poinformowała o wykryciu członków „...
Turecka operacja wojskowa w północnej Syrii, największe przedsięwzięcie militarne Ankary od wielu lat, potwierdza, że Recep Tayyip Erdoğan prowadzi własną grę. Niezależnie od Rosji czy USA. Syria jest tylko jednym z wielu pól, na których Ankara realizuje swoją strategię. Celem jest przywrócenie Turcji statusu największego regionalnego mocarstwa i chwały Imperium Ottomańskiego.
Recep Tayyip Erdoğan i jego umiarkowanie islamistyczna partia AKP w pierwszych latach po przejęciu rządów w Turcji hołubiona była przez Zachód. Choćby za walkę z tureckim „deep state” i jego generałami (m.in. sprawa Ergenekon). Erdoğan niszczył wpływy wojskowych, ale dopiero po długim czasie zauważono, że jego prawdziwym celem jest zmiana oblicza Turcji: porzucenie znaczącej części spuścizny twórcy świeckiego...
Największy na świecie naród bez własnego państwa raz jeszcze przekonał się o słuszności przytoczonego w tytule powiedzenia. Tym razem syryjskich Kurdów zdradziło największe mocarstwo, a dokładniej jego prezydent Donald Trump. USA rzuciły sojusznika w walce z Państwem Islamskim na pastwę Turcji, sojusznika w NATO.
Wszystko zaczęło się od rozmowy telefonicznej Trumpa z Recepem Tayyipem Erdoğanem 6 października. To wtedy amerykański przywódca miał podobno dać tureckiemu prezydentowi do zrozumienia, że USA nie będą reagowały na ofensywę Ankary w północnej Syrii. Następnego dnia 50 Amerykanów opuściło dwa posterunki obserwacyjne (Tell Abyad, Ras al-Ayn) w północnej części kontrolowanej przez Kurdów strefy. To właśnie obecność wojskowa USA w tym regionie (łącznie około 1 tys. żołnierzy) była...
Naciski wywierane przez ekipę prezydenta Trumpa na Kijów stały się podstawą rozpoczętej przez Izbę Reprezentantów procedury impeachmentu. Ale cała ukraińska afera może w równym stopniu zaszkodzić Demokratom, co gospodarzowi Białego Domu.
Gdy w 2014 roku na Ukrainie upadł reżim Wiktora Janukowycza, głównym koordynatorem polityki administracji Baracka Obamy wobec Kijowa został wiceprezydent Joe Biden. Jednym z jego zadań miała być pomoc w walce nowych ukraińskich władz z korupcją. W połowie maja 2014 roku na amerykańskim portalu Buzzfeed pojawia się artykuł pt. „Syn Bidena i były prezydent Polski po cichu weszli do ukraińskiej spółki gazowej”. Co najciekawsze, ta spółka – Burisma Holdings – należy do biznesmena i polityka związanego z ekipą Janukowycza. Z dokumentów spółki...
Resetu z Rosją miał już dokonać Donald Trump, a wcześniej Angela Merkel. Tymczasem pierwszym zachodnim liderem, który otwarcie zamierza pogrzebać dotychczasową, zasadniczo jednak solidarną, postkrymską politykę Zachodu wobec Rosji, jest prezydent Francji. Emmanuel Macron chce wspólnie z Władimirem Putinem budować „nową architekturę zaufania i bezpieczeństwa w Europie”.
Przebiegająca w gorącej atmosferze sierpniowa wizyta Putina w letniej rezydencji Macrona, te wszystkie uściski, uśmiechy i komplementy wobec francuskiej pierwszej damy, dobrze oddają nową politykę Francji wobec Rosji. Wstępem do spotkania były czerwcowe rozmowy premierów obu państw w Normandii. Jednak to w Fort Bregancon doszło do ostatecznego przełamania lodów – czego dowodem jest gwałtowna odwilż w kolejnych...
Jeśli doniesienia amerykańskich mediów są prawdziwe, mamy do czynienia z prawdziwą kompromitacją rosyjskiego kontrwywiadu. Przez lata na Kremlu działać miał szpieg CIA. To jego informacje pomogły ustalić Amerykanom skalę rosyjskiej ingerencji w wybory w 2016 roku, a przede wszystkim osobiste zaangażowanie w operację samego Władimira Putina.
Spekulacje o informatorze amerykańskiego wywiadu w samym sercu putinowskiego reżimu pojawiały się od momentu, gdy Stany Zjednoczone oskarżyły Rosję o przeprowadzenie operacji, która miała wpłynąć na wynik wyborów prezydenckich w USA w 2016 roku. Zaraz po ujawnieniu faktów kompromitujących stronę rosyjską, w Moskwie ruszyło prawdziwe polowanie na szpiegów. Celem oczywiście było schwytanie tego najważniejszego. Jeśli potwierdzą się najnowsze ustalenia...
Uwolnienie Ołeha Sencowa, ukraińskich marynarzy oraz 10 innych więźniów Rosji to niewątpliwie dobra wiadomość dla nich samych i ich rodzin. Z politycznego punktu widzenia zyskuje też Wołodymyr Zełenski – realizując kolejną wyborczą obietnicę. Ale dla interesów Ukrainy to porażka. Co gorsza, wydaje się, że to dopiero początek poważnych ustępstw wobec Rosji.
Siódmego września Kijów i Moskwa ogłosiły wspólnie uzgodnioną decyzję o uwolnieniu przez każdą ze stron po 35 więźniów. Tego samego dnia 35 uwolnionych obywateli Ukrainy przyleciało z Rosji do Kijowa, gdzie witał ich sam Wołodymyr Zełenski. Media i władze ukraińskie zrobiły z tego wydarzenia prawdziwe show – oczywiście po to, by prezydent zdobył polityczne punkty u rodaków. Zupełnie inaczej było po drugiej stronie. Moskwa nie nadała...
Analiza wykradzionych maili wpływowego doradcy Putina potwierdza zaangażowanie Kremla w konflikt zbrojny w Donbasie i udowadnia, że podsycanie sporów to tylko część szerszej polityki Moskwy, której celem jest destabilizowanie całej Ukrainy. Współautorka raportu ostrzegła w Brukseli, że metody, które Rosja stosuje na Ukrainie, są również wykorzystywane w innych krajach, także zachodnich.
Kreowanie chaosu, inspirowanie protestów, manipulowanie opinią publiczną – to niektóre z metod działania Rosji w wojnie hybrydowej przeciwko Ukrainie, o których opowiadała 3 września w Parlamencie Europejskim współautorka raportu „The Surkov Leaks” – Alja Szandra. Na co dzień jest ona redaktorem naczelnym ukraińskiej gazety internetowej Euromaidan Press. Analizę napisała wspólnie z brytyjskim...
Tylko ktoś mający blade pojęcie o polityce międzynarodowej, a zwłaszcza sytuacji na północy Atlantyku, może wyśmiewać pomysł kupna Grenlandii przez Stany Zjednoczone. Za oceanem wcale tej koncepcji nie postrzega się jako kolejnego wybryku Donalda Trumpa. W rzeczywistości byłby to praktyczny i bardzo ważny dla USA ruch. Wśród argumentów zwolenników transakcji – a nie jest ich mało – pojawia się też motyw Rosji i Chin.
Grenlandia liczy niewiele ponad 57 tys. mieszkańców (0,027 osoby na kilometr kwadratowy). Dziewięciu na dziesięciu z nich to Inuici, których przodkowie przybyli tutaj z terytorium współczesnej Kanady w XIII wieku. Wyspa geograficznie jest częścią kontynentu amerykańskiego, lecz politycznie i kulturowo od tysiąca lat jest związana z europejskimi krajami: Danią, Norwegią,...
Władze chińskie mają poważny problem z Hongkongiem. Trwające od kilku miesięcy demonstracje nie słabną, zaś lokalne władze nie potrafią opanować sytuacji. Pekin zaczął więc straszyć interwencją armii i faktyczną likwidacją szerokiej autonomii byłej kolonii brytyjskiej. Pytanie, kiedy i czy w ogóle sięgnie po „opcję atomową”?
Rząd w Pekinie może wysłać wojsko do Hongkongu, jeśli lokalne władze nie poradzą sobie z protestami do połowy września – przestrzega znany z prokomunistycznych poglądów poseł parlamentu Hongkongu Michael Tien. Zasiadający jednocześnie w parlamencie ChRL Tien mówi, że władze w Pekinie nie chcą ryzykować sytuacji, w której przypadająca 1 października okrągła rocznica proklamacji Chińskiej Republiki Ludowej zostanie przyćmiona przez antyrządowe demonstracje w...
Przybycie pierwszej dużej dostawy ropy naftowej z USA na Ukrainę, podobnie jak kolejne już dostawy amerykańskiego LNG do Polski, oznaczają początek nowej ery energetycznej w Europie Środkowej i Wschodniej. To koniec marzeń Władimira Putina o Rosji jako naftowo-gazowym supermocarstwie.
Na początku lipca Ukraina otrzymała pierwsze, historyczne 80 tys. ton ropy z USA. Tankowiec dotarł do terminalu w Odessie. Następna dostawa przybyła pod koniec lipca, kolejne są zaplanowane na sierpień. To pierwsza stronica nowego rozdziału w historii Europy Wschodniej, przynajmniej jeśli mowa o bezpieczeństwie energetycznym. Oto bowiem największy producent ropy na świecie i jeden z największych producentów gazu, a przy tym najpotężniejsze militarnie państwo świata, wkracza do regionu, który od dekad był...
Kreml stawia na siłę. Skoro ludzie protestują przeciwko fasadowym wyborom, to trzeba ich pacyfikować. Liderów opozycji zamknąć, a może nawet zabić. Siłowicy podpowiadają Putinowi coraz bardziej radykalne kroki.
Różnie szacowana jest frekwencja na demonstracji 27 lipca. Od 3500 (dane władz) po 20 tys. (oceny opozycji). Pewne jest za to, że tydzień wcześniej na ulice wyszły 22 tys. ludzi i była to największa demonstracja od protestów podczas zimy 2011/2012. Władze nie spodziewały się tak masowego wyjścia mieszkańców Moskwy na ulice, ponieważ zakładały, że ludzie przestraszą się gróźb i swoje zrobi sezon urlopowy. Tymczasem protest szybko stracił lokalny charakter – pojawiły się hasła „Rosja bez Putina!” i „Rosja będzie wolna!”. To skłoniło władze do przyjęcia ostrego kursu. Po pierwsze,...
Zachodnie media okrzyknęły to już „największym wyciekiem informacji w historii działania rosyjskich służb specjalnych w internecie”. Słabym ogniwem w łańcuchu instytucji i firm zajmujących się inwigilacją sieci okazała się prywatna spółka wykonująca zlecenia rosyjskiego państwa. Hakerzy wykradli 7,5 terabajta danych kluczowemu podwykonawcy FSB. Ich analiza pokazuje, co i jak czekiści Putina robią w sieci.
Cyberataki i włamania hakerów działających na zlecenie Rosji co najmniej od czasów kampanii prezydenckiej w USA w 2016 roku nie schodzą z pierwszych stron gazet i pozostają wciąż poważnym przedmiotem troski kontrwywiadów wielu demokratycznych państw na świecie. Oczywiście w jeszcze gorszym położeniu są użytkownicy internetu w samej Rosji. Władimir Putin i jego pretorianie krok...
Kolejny cios w prorosyjskich populistów w zachodniej Europie. Ujawnienie rozmowy na temat finansowego wsparcia włoskiej Ligi przez Rosjan wywołało kryzys w Rzymie. Pod ostrzałem także koalicjanta znalazł się Matteo Salvini. To kłopot dla Moskwy, bo włoski wicepremier uchodzi dziś za lidera Putinternu w UE. Po francuskim Froncie Narodowym i austriackiej FPÖ kolejna duża partia zachodnioeuropejska została złapana na potajemnej współpracy z Rosjanami.
Amerykański portal BuzzFeed ujawnił, że w październiku 2018 roku bliski współpracownik wicepremiera Włoch Matteo Salviniego potajemnie rozmawiał z Rosjanami o finansowaniu przez nich partii Liga. BuzzFeed twierdzi, że ma nagranie tego spotkania. Rozmowa trwała przeszło godzinę i odbyła się w moskiewskim hotelu Metropol.
Oficjalny kontrakt...
Przeszło pięć lat po agresji rosyjskiej na Ukrainę „zmęczona” sankcjami Europa, a przynajmniej znacząca jej część, chce się dogadać z Moskwą. Cieszy to Władimira Putina, który cierpliwie czekał na zmiany polityczne w UE. Skoro z Amerykanami nie wyszło, reset z Europą jest nie do pogardzenia. Tym bardziej że osłabiłby jedność Unii Europejskiej i partnerstwo euroatlantyckie.
Jeszcze nigdy po 2014 roku Zachód – a przynajmniej ważna i duża jego część – nie chciał tak bardzo jak dziś resetu stosunków z Rosją. Pokazują to ostatnie tygodnie. Rosja wróciła do pełnych praw w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy, Trump spotyka się znów z Putinem, zaś Macron i Merkel chcą wznawiać rozmowy w formacie normandzkim. Sankcje, choć z pewnością uderzyły w gospodarkę i społeczeństwo rosyjskie, nie...
Kryzys polityczny w Gruzji ma dwa kluczowe aspekty. Jeden to oczywiście społeczny wybuch przeciwko rządom Gruzińskiego Marzenia i oligarchy Bidziny Iwaniszwilego. Jest też drugi – ta destabilizacja jest na rękę Rosji. Wiele wskazuje na to, że kryzys sprowokowała sama Moskwa, wykorzystując brak czujności paru miejscowych polityków.
Falę wystąpień sprowokowała wizyta rosyjskiej delegacji w Tbilisi związana z organizacją w gruzińskim parlamencie obrad Zgromadzenia Parlamentarnego Państw Prawosławnych. 20 czerwca stojący na czele tego ciała rosyjski deputowany Siergiej Gawriłow zajął miejsce przewodniczącego parlamentu Gruzji, aby poprowadzić obrady. Wywołało to gwałtowną reakcję polityków opozycji – Gawriłow nie tylko że jest przedstawicielem państwa okupującego faktycznie 20 proc....
Rozmowa Władimira Putina z Donaldem Trumpem niewiele wniosła do relacji USA z Rosją. Jeśli już, to potwierdziła tylko, że pomiędzy Moskwą a Waszyngtonem jest źle, a będzie tylko gorzej. I to nie jest kwestia złej czy dobrej woli Trumpa. Po prostu cele USA i Rosji są sprzeczne w tak wielu ważnych międzynarodowych problemach, że obiektywnie rzecz biorąc, deeskalacja na linii Waszyngton–Moskwa jest po prostu niemożliwa.
Jeśli wydarzeniem jest sam fakt spotkania przywódców, ich zwykłej, krótkiej rozmowy bez żadnych ustaleń i umów, to świadczy to tylko o tym, jak złe są relacje między USA a Rosją. Tak było ze spotkaniem Władimira Putina z Donaldem Trumpem w kuluarach szczytu G-20 w japońskiej Osace. Wielce znaczący jest już fakt, że przed Osaką amerykańskie media mówiły niemal wyłącznie o...
Takiego wybuchu społecznego gniewu chyba nikt się nie spodziewał. Zmęczeni rządami „partii władzy” kierowanej z tylnego siedzenia przez oligarchę Gruzini potrzebowali najmniejszego impulsu, by wyjść na ulice. Iskrą, która doprowadziła do eksplozji, było zaproszenie do parlamentu delegacji z Rosji. Rosji, która okupuje jedną piątą terytorium Gruzji.
Gruzini ruszyli na parlament wieczorem 20 czerwca, gdy usłyszeli, że rosyjski deputowany podczas obrad Zgromadzenia Parlamentarnego Państw Prawosławnych zajął fotel przewodniczącego. Pamiętający dobrze napaść Rosji w 2008 roku Gruzini zareagowali gwałtownie. Manifestacje, w których uczestniczyło kilkadziesiąt tysięcy osób, rozpoczęły się po wezwaniu posłów opozycji i trwały całą noc. Być może udało się to jakoś władzy załagodzić już na samym...
Zestrzelenie amerykańskiego drona nad wodami międzynarodowymi, tydzień wcześniej atak na tankowce w Cieśninie Ormuz. Twardogłowi w Teheranie robią wiele, żeby sprowokować USA do wojskowej reakcji. Czas gra bowiem na niekorzyść Iranu. Trump musi zacisnąć zęby i czekać – tylko wtedy wygra.
Napięcie na Bliskim Wschodzie rośnie od kilku miesięcy, choć źródłem obecnej eskalacji była decyzja USA jeszcze z maja 2018 roku o wycofaniu się z zawartego za czasów Baracka Obamy porozumienia Zachodu z Iranem w sprawie ograniczenia irańskiego programu atomowego. Sankcje uderzające boleśnie głównie w eksport irańskiej ropy okazują się na tyle skuteczne, że Teheran najwyraźniej chce doprowadzić do przesilenia w tym kryzysie. Nawet ryzykując wojnę.
Dron niezgody
W czwartek 20 czerwca irańska Gwardia...
Jeszcze pięć lat temu, po inwazji Rosji na Ukrainę, stała obecność wojsk USA w Polsce mogła być tylko marzeniem, a Polacy z niepokojem wyczekiwali następnych ruchów Kremla. Jednak po 12 czerwca 2019 roku to Moskwa może się obawiać utraty swojej strefy wpływów.
Zakup F-35, zwiększona obecność żołnierzy amerykańskich w Polsce, rozbudowa bazy magazynowej i zdolności logistycznych, budowa nowej infrastruktury. Do tego rozszerzenie kluczowej współpracy w dziedzinie energetyki. Wizyta Andrzeja Dudy w Białym Domu 12 czerwca była zwieńczeniem kilkuletniej pracy polskiej i amerykańskiej dyplomacji nad wzmocnieniem naszego sojuszu. Pierwszym symbolicznym momentem tego procesu była wizyta Donalda Trumpa w Warszawie w 2017 roku i jego historyczne przemówienie na placu Krasińskich. Wtedy jasno...
Jeszcze pięć lat temu, po inwazji Rosji na Ukrainę, stała obecność wojsk USA w Polsce mogła być tylko marzeniem, a Polacy z niepokojem wyczekiwali następnych ruchów Kremla. Jednak po 12 czerwca 2019 roku to Moskwa może się obawiać utraty swojej strefy wpływów.
Zakup F-35, zwiększona obecność żołnierzy amerykańskich w Polsce, rozbudowa bazy magazynowej i zdolności logistycznych, budowa nowej infrastruktury. Do tego rozszerzenie kluczowej współpracy w dziedzinie energetyki. Wizyta Andrzeja Dudy w Białym Domu 12 czerwca była zwieńczeniem kilkuletniej pracy polskiej i amerykańskiej dyplomacji nad wzmocnieniem naszego sojuszu. Pierwszym symbolicznym momentem tego procesu była wizyta Donalda Trumpa w Warszawie w 2017 roku i jego historyczne przemówienie na placu Krasińskich. Wtedy jasno...
Bezsilność na arenie międzynarodowej, stagnacja gospodarcza, coraz liczniejsze regionalne protesty, wreszcie „wypalenie” samego Władimira Putina. Rosja wkroczyła w epokę, którą niektórzy eksperci przepowiadali już kilka lat temu. Epokę przypominającą czasy późnego Breżniewa. I tak jak wtedy, włodarz Kremla nie ma pomysłu, jak to zmienić.
Piątego czerwca demokratyczny świat świętował rocznicę lądowania aliantów w Normandii. W tłumie najważniejszych światowych przywódców próżno było jednak szukać twarzy Władimira Putina. Trudno o lepszy symbol izolacji rosyjskiego przywódcy na arenie międzynarodowej. Od dawna wiedziano, że jest geopolitycznym gangsterem, militarnym awanturnikiem i po prostu wielkim złodziejem. Ale trzeba się było z nim liczyć. Dziś jednak niewiele ma do...
Patrząc na pierwsze dni prezydentury Wołodymyra Zełenskiego, trudno uwierzyć, że już po wyborach. Zełenski i jego drużyna zachowują się tak, jakby kampania nadal trwała. Nie trzeba dodawać, że to nie jest dla państwa dobre.
Zełenski rozpoczął kadencję z impetem tarana. Najpierw udało mu się wynegocjować z parlamentem taką datę inauguracji, która pozwalała przyspieszyć wybory do Rady Najwyższej. Już w dniu zaprzysiężenia, występując w parlamencie, ogłosił jego rozwiązanie. Choć wielu ekspertów uważa, że mógł tu naruszyć prawo. Przedterminowe wybory odbędą się 21 lipca. Rząd więc będzie póki co działał, choć z ograniczonymi kompetencjami. To już raczej administrowanie, a nie rządzenie. Zełenski ostro werbalnie atakuje politycznych przeciwników, ale przede wszystkim szybko buduje własny...