Historia powtarza się dwukrotnie

„Tego szlachetny naród polski doświadczył, sztuką i zwodzeniem wolność mu wydarto” – tak brzmiała skarga „patriotów”, którzy 14 maja A.D. 1792, zatroskani i przerażeni tym, że w Polsce dokonuje się zamach na demokrację, zawiązali w Targowicy konfederację. Z Targowicy ponieśli płomień „wolności” w głąb kraju. Przyłączali się do nich kolejni mieszkańcy, błogosławili im biskupi, a papież Pius VI wystosował specjalne błogosławieństwa dla dzieła Targowicy. To było obowiązujące kłamstwo. Pierwszy matriks.  W rzeczywistości akt konfederacji podpisany został już 27 kwietnia 1792 r. przez 13 z 91 niezadowolonych z trzeciomajowych reform zdrajców przebywających w Petersburgu na łasce Rosjan. Podyktował im go gen. Wasilij Popow. Dokument ogłoszono po wkroczeniu na ziemie polskie armii wyzwolicielki. Paląc domy, mordując mieszkańców, prowadzeni przez zdrajców Rosjanie ruszyli w głąb Polski. Polacy dali się zaskoczyć, bo początkowo nie wierzyli w wojnę. Raz – że Rosja zajęta jest