Cztery dekady Mocy!

C.S. Lewis pisał, że ludzie doznawali większego pocieszenia za sprawą bajek, w które nie wierzyli, niż religii, które wyznawali. Saga Lucasa jest taką bajką, rozegraną w sferze artystycznej, duchowej, politycznej, technologicznej. W latach 70. i 80. kolejne odsłony „Gwiezdnych…” nadawały na jednej fali z Janem Pawłem II i Reaganem. Film wylansował metafizyczne pojęcie Mocy, zrewolucjonizował filmową SF, czyniąc ją syntezą kosmonautyki, baśni, filmu wojennego, samurajskiego, płaszcza i szpady, horroru. Nawet po „2001: Odysei kosmicznej” był to przełom. U nas film urzekł mistrzów wizualnej SF – Zdzisława Beksińskiego bawił, Tomek Bagiński mówi, że zaczął się jako komputerowy grafik od wybuchu Gwiazdy Śmierci. Siódma odsłona sagi – „Przebudzenie Mocy” – nawiązuje do „Nowej nadziei” z 1977 r. Wracają starzy bohaterowie i aktorzy (H. Ford/Solo, C. Fisher/Lea, M. Hamill/Luke), także Chewbacca i zabawne roboty, by przekazać historię i zadania młodszym. Podobnie reaktywowano