Smoleńsk sprawą niemiecką?

W Polsce od razu pojawiły się spekulacje, co może oznaczać ukazanie się książki Jürgena Rotha, jakie jest drugie dno tej publikacji. Jedna ze śmiałych hipotez głosiła, że chodzi o wybielenie Putina, inna, że celem jest podzielenie i osłabienie Polski. Ale kto przyczytał tę książkę, wie, że nie ma mowy o zdejmowaniu odpowiedzialności z Putina. Wręcz przeciwnie – jest ona bardzo mocnym oskarżeniem i Putina, i Rosji

Przeciętny Niemiec czy Francuz wie o katastrofie smoleńskiej mniej więcej tyle, ile przekazali światu Rosjanie oraz minister Radosław Sikorski, ambasadorowie Jerzy Bahr i Tomasz Turowski itd. w pierwszych godzinach po katastrofie. A więc wie, że mimo ostrzeżeń rosyjskich kontrolerów polscy piloci próbowali pod naciskiem prezydenta parokrotnie podchodzić we mgle do lądowania i w końcu rozbili maszynę. Sprawa jest oczywista, arcyboleśnie prosta i całkowicie wyjaśniona przez odpowiednie, kompetentne instytucje. Lepiej poinformowani wiedzą także, że niestety po Polsce krążą ciągle teorie spiskowe, rozpowszechniane dla celów politycznych przez Jarosława Kaczyńskiego.
O tym, jak wygląda obecna sytuacja w Polsce, współczesny Europejczyk wie niewiele. Media rozpowszechniają obraz kraju sukcesu – podobny do tego, który znaleźć można w najbardziej optymistycznych enuncjacjach i przemówieniach przedstawicieli obozu rządzącego. Donald Tusk był do niedawa powszechnie chwalony. O jego nominacji na przewodniczącego Rady Europejskiej mówiono, że to szczęśliwy traf dla Europy. A przedtem był on, oczywiście, szczęśliwym trafem dla Polski – wywiódł ją rzekomo z pisowskiej niewoli, zmieniając w „zieloną wyspę”, w kraj przyjazny Niemcom, nowoczesny i europejski.
Jak widzą nas Niemcy
Jeśli ktoś chce się przekonać, jak wygląda taki przekaz w formie niemal karykaturalnej, niech sięgnie po miesięcznik „Dialog”, wydawany przez federację „stowarzyszeń przyjaźni polsko-niemieckiej”. Znajdziemy w nim ciągle tych samych polskich i...