Sto dni Cesarza Europy

Ponieważ panegiryści lubią nazywać Tuska Cesarzem Europy, nie pozostaje mi nic innego, jak przypomnieć innego cesarza – Napoleona I. Wygnany na Elbę 1 marca roku 1815 wylądował z oddziałem liczącym ledwie 800 ludzi w dzisiejszym Cannes i ruszył na północ. W 7. dniu marszu dotarł na Łąkę Lafferney, gdzie zastąpił mu drogę batalion wojska. Wystąpienie cesarza do żołnierzy sprawiło, że wszyscy przeszli na jego stronę. Jeszcze tego samego dnia zajął Grenoble. W 10. dniu wkroczył do Lyonu, w 14. w Challons nad Marną dołączył do niego marszałek Neym, który wcześniej obiecał królowi przywieźć „uzurpatora” w żelaznej klatce. W dniu 19. Ludwik XVIII uciekł z Paryża, a 20. cesarz zajął Pałac Tuileries. Oczywiście struchlała Europa nie mogła na to pozwolić, zjednoczyła się jak rzadko kiedy i 18 czerwca, w 110. dniu eskapady, niezwyciężony Bonaparte został pobity pod Waterloo przez siły pruskie i brytyjskie z błogosławieństwem cara. Czyli zaczął świetnie, a skończył na św. Helenie. Tuskowi