Podnieś rękę Boże Dziecię, błogosław Ojczyznę miłą! Czekając na światło bijące z betlejemskiej stajenki

Jak w starej kolędzie Franciszka Karpińskiego – niezwykłej Nocy Bożonarodzeniowej towarzyszą cuda. Blask zdaje się ciemnieć, lecz jednocześnie to, iż Bóg się rodzi, powoduje, że zła moc truchleje. Światło płynące ze stajenki betlejemskiej rozprasza mroki nocy, staje się symbolem nadziei na dobre jutro. 

Gwiazda Betlejemska prowadzi nie tylko mędrców, ale też nas wszystkich do źródła tego światła… W tradycyjnej szopce, której osiemsetne urodziny obchodzimy właśnie w to Boże Narodzenie, światło staje się elementem transcendentnym, boskim, świadczącym u cudzie Miłości, która pokonuje Śmierć. 

Był rok 1223, gdy w niewielkim włoskim Greccio św. Franciszek z Asyżu przygotował i zorganizował pierwszą tak niezwykłą celebrację Mszy Świętej związanej z Bożym Narodzeniem. Rzecz polegała na tym, iż miasteczko wydało się Franciszkowi na tyle podobne do Betlejem, iż postanowił niejako „odtworzyć” scenerię, w której na świat przyszedł Chrystus. Opisał to (w