Za daleko od tamtej baśni

„Willow” z 1988 roku jest dla mnie najpiękniejszą filmową baśnią dzieciństwa. Przedkładam go nad wcześniejszy o cztery lata klasyk, czyli „Neverending story”. Długo by opowiadać dlaczego, pewne jest jednak, że to świetna opowieść nie o magii i czarach, lecz o sile ludzkiego ducha.

Dlatego ucieszyłem się, gdy Disney ogłosił, że przymierza się do serialowej wersji kasowego filmu sprzed dekad. Spełniło się niestety powiedzenie: „Uważaj, czego pragniesz”. Nowa wersja „Willow” to serialowy patchwork, który niewiele ma z uroku i mądrości oryginału. To raczej miks tego, co popularne we współczesnych serialach fantasy. Z nieodłącznymi wątkami LGBT, multikulturowymi parytetami i bez większego polotu.

„Willow” z 2022 roku to jeden z wielu bardzo do siebie podobnych seriali fantasy, który wykorzystał wspaniałą opowieść o Willowu Ufgoodzie, Sorszy, Elonie Danan i Madmartiganie. Powiem nieco złośliwie – może na ten pomysł wpadł ktoś w dziale finansów Disneya,