Oto grupa osób w zamkniętym pomieszczeniu w czasach trwających za ścianą walk podczas Powstania Warszawskiego. Bohaterowie nakładają na siebie zakaz poruszania tematów przygnębiających. Muzeum Powstania Warszawskiego sięgnęło po tekst „Kwatera bożych pomyleńców” Władysława Zambrzyckiego, tworząc spektakl o tym samym tytule w reżyserii Katarzyny Kasicy.
Afrykander, Quadratus, Tatar i pan Wincenty to odpowiednio lekarz, dziennikarz, inżynier i doktor nauk humanistycznych. Mężczyźni wraz z dwiema kobietami obiecują sobie, że nie będą rozmawiać o smutnych rzeczach, będąc jednocześnie w tragicznych okolicznościach czasu i miejsca. Tkwią bowiem w sercu miasta ogarniętego wojną w czasie Powstania Warszawskiego.
Eksperyment, który stworzył Zambrzycki, pisząc „Kwaterę bożych pomyleńców”, jest niezwykły w skutkach. Bohaterowie rozmawiają o książkach, Bogu, medycynie, w przerwie grając w nieistniejące szachy, przesuwając pionki po wyłącznie narysowanej przez
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.gazetapolska.pl
Miesięczny dostęp do wszystkich treści serwisu www.gazetapolska.pl.
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas prenumerata@gazetapolska.pl
