Kampania bez granic… moralnych

Na wstępie muszę uczciwie przyznać, że pisząc ten tekst, nie znam jeszcze wyników wyborów prezydenckich. Kandydaci idą „łeb w łeb”, nic nie jest jeszcze przesądzone. Niemniej niezależnie od tego, kto będzie nowym prezydentem Polski, już dziś widać, z jakimi wyzwaniami (i w jakiej skali) będzie musiała zmierzyć się Zjednoczona Prawica.  Kończy się jedna z najdziwniejszych kampanii w dziejach III RP. Pandemia, awantury o kształt wyborów, wymiana przez opozycję kandydata w połowie sztafety – tego typu przykłady można mnożyć. Zaś to, co się podczas niej wydarzyło, pokazuje, w jakim kierunku pójdzie polska polityka w przyszłych latach. Żadnych zasad Jedno jest pewne i od razu przeproszę Czytelników za dosadność językową – ale takiego zbydlęcenia i fali hejtu nie było właściwie w żadnych wcześniejszych wyborach. Aż ciężko pisać o tym, jakie kłamstwa zostały wypuszczone przez Platformę Obywatelską i jej przybudówki pokroju „Gazety Wyborczej” czy