Zostawcie ich w spokoju!

Wyrazem szacunku zarówno dla historycznego bohaterstwa, jak i dla ofiar jest wyrywanie opowieści o nich z ram bieżącej polityki. Bierze się to z przeświadczenia, że pewne historie i wynikające z nich symbole powinny być wspólne, nieskażone permanentną cechą polityki, jaką jest konflikt, a więc i brudna gra partyjna. Co więcej, w większości przypadków bohaterowie tych opowieści odeszli, nie mogą już mówić, bronić się. Dlatego tak parszywe jest – to mocne słowo, ale oddaje raczej istotę rzeczy –wykorzystywanie milczących już na zawsze ofiar do partyjnych rozgrywek. Nie tylko w ten sposób niszczy się warstwę wspólną pamięci narodu, jego aksjologię, lecz także atakuje się same niewinne ofiary, krzywdzi się je po raz kolejny. Komuniści, by jeszcze bardziej pohańbić mordowanych przez siebie polskich bohaterów, wrzucali ich do bezimiennych mogił w mundurach niemieckich. Mam nieodparte wrażenie, że wykorzystywanie ofiar do bieżącej polityki to podobna w swoim sednie praktyka