Zniszczyć Papieża

Atak na polskość Zaczęło się całkowicie standardowo od utyskiwania na polskość (czytaj zacofanie, niezrozumienie świata) nowego biskupa Rzymu. Karol Wojtyła, choć był pierwszym nie-Włochem od wielu pokoleń na stolicy rzymskiej, nie wywołał entuzjazmu wśród zachodnich publicystów i teologów. I to nie dlatego, że złamał włoską hegemonię (tego nie mogli wybaczyć mu co najwyżej kurialiści), ale dlatego, że nie pochodził z silnych teologicznie i kontestujących autorytet Rzymu Kościołów niemieckiego czy francuskiego. A co gorsza, przyjeżdżał z dalekiego kraju, który – wbrew opiniom wpływowych środowisk katolickich – nie chciał współpracować z komunistami i pozostawał żywym świadectwem absurdalności pomysłów mounierystów, pragnących pogodzić komunizm z chrześcijaństwem. Jakby tego było mało, polski katolicyzm, który wniósł do Rzymu Karol Wojtyła, miał charakter maryjny, co uznawano w posoborowej, a raczej antysoborowej części Kościoła zachodniego za skandal nie do