Stawiajmy pomniki

Kamienne, zimne i nieruchome, mają w sobie jakąś trwałą moc, która od wieków poruszała polską psychikę i była solą w oku tych, którzy chcieli wykorzenić naszą tożsamość narodową. Pomniki – ten zdaje się pompatyczny i przebrzmiały sposób utrwalania wspólnotowych wartości – nie były tylko świadkami wojen i przewrotów, one w tych wojnach uczestniczyły Kraków nie widział takich tłumów od czasów koronacji królów Polski. 15 lipca 1910 r. na placu Matejki zebrały się rzesze chłopów, mieszczan i inteligentów. Na trybunie stał słynny pianista Ignacy Jan Paderewski, inicjator i główny fundator budowy pomnika grunwaldzkiego, którego odsłonięcie miało się odbyć w samo południe. Dla Paderewskiego był to moment wielkiego wzruszenia. Zapytany przez młodszego przyjaciela, kiedy wpadł na pomysł postawienia takiego pomnika, kompozytor zapytał: „Ile ma pan lat?”, „Trzydzieści cztery!”– padła odpowiedź. „No więc nie było pana jeszcze na świecie, kiedy już o tym zamarzyłem”. Dzieje