Winda i milczenie (zachodnich) owiec

Winda w Parlamencie Europejskim, zwłaszcza w Strasburgu, stanowi cenną platformę integracji międzyludzkiej i międzynarodowej Jest też giełdą informacji i plotek, miejscem, gdzie słychać, co w eurotrawie piszczy i gdzie niewątpliwie bije swoisty europuls. Jest to też przestrzeń absolutnie demokratyczna, gdzie komisarz, szef czy wiceszef europarlamentu spotyka się z posłem debiutantem, także z tylnych rzędów, i tym tzw. niezrzeszonym, czyli znaczącym mniej więcej tyle w unijnej nomenklaturze co pariasi w Indiach. Ostatnio właśnie w windzie wyściskałem rumuńską kandydatkę na komisarza rozwoju regionalnego Corinę Creţu. Nie jest zagrożona na swojej drodze z Brukseli do Brukseli. To pozorny paradoks, ale po prostu zamieni fotel wiceszefowej PE na fotel komisarza. Corina załatwiła mi w wyborach na wiceprzewodniczących europarlamentu kilkanaście głosów rumuńskich socjalistów – to tym większy powód, aby kultywować tradycyjne dobre relacje między Polską a tym siódmym co do