Ksiądz bp Piotr Gołębiowski był wdzięczny Bogu za wszelkie łaski, jakie spływały na jego diecezję. Także te, które pozwalały mu przetrwać trudne chwile, a tych nie szczędziły mu peerelowskie służby bezpieczeństwa.
Urodził się w ubogiej chłopskiej rodzinie 10 czerwca 1902 roku. Ojciec uprawiał niewielki płachetek ziemi w okolicach Jedlińska pod Radomiem i dorabiał szewstwem na utrzymanie wielodzietnej rodziny.
Ceniony przez hierarchię, prześladowany przez władzeWyższe seminarium duchowne ukończył w Sandomierzu. Potem skierowano go na studia doktoranckie w Rzymie, co samo w sobie świadczyło o tym, że zwierzchnicy bardzo go cenili. Do kraju wrócił z doktoratami z filozofii i teologii. Rozpoczął posługiwanie jako wikariusz. Kolejno był wikariuszem, pracownikiem kurii biskupiej, a jednocześnie profesorem seminarium, ojcem duchowym kleryków, katechetą w jednym z sandomierskich liceów, proboszczem, dziekanem, w końcu biskupem pomocniczym. Władze
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów oraz lektora na gazetapolska.pl
Miesięczny dostęp do wszystkich treści serwisu www.gazetapolska.pl.
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas [email protected]
