Słabość dzisiejszego Białego Domu wobec Rosji jest kwestią energii. Nie chodzi jednak wcale o wiek i siły witalne prezydenta Bidena. To priorytety Białego Domu w polityce energetycznej sprawiły, że dziś Władimir Putin ma w ręku dużo mocniejsze karty.
W 1987 roku nieznany wówczas nikomu analityk Antony Blinken wydał książkę „Sojusznik przeciwko sojusznikowi”, będącą analizą konfliktu między administracją Reagana a rządem RFN, dotyczącego budowy gazociągu jamalskiego. Amerykański prezydent uważał, że fundusze ze sprzedaży gazu zasilą przemysł zbrojeniowy ZSRS i namawiał sojuszników z Europy Zachodniej do odstąpienia od projektu, oferując im, m.in. Niemcom Zachodnim, tani amerykański węgiel energetyczny, a potem norweski gaz z pola Troll. Sojusznicy odrzucili te propozycje, uznając, że gaz rosyjski będzie tańszy. Wszystko to pomimo pogarszającej się sytuacji geopolitycznej (w trakcie negocjacji doszło m.in. do wprowadzenia stanu wojennego w Polsce 13 grudnia
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.gazetapolska.pl
Miesięczny dostęp do wszystkich treści serwisu www.gazetapolska.pl.
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas prenumerata@gazetapolska.pl
