Maria Szczecińska była wdową z pięciorgiem dzieci i mieszkała w Staszowie. W czasie niemieckiej okupacji przez dwa lata ukrywała w domu piętnastu Żydów. Po wojnie została uhonorowana medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.
Maria mieszkała wraz z mężem i piątką dzieci w Brześciu nad Bugiem. W 1930 roku jej życie zmieniło się diametralnie, kiedy małżonek zmarł nagle, pozostawiając ją samą z dziećmi. W dodatku wcześniej zdążył zdefraudować służbowe pieniądze.
Młoda wdowa z gromadką małych dzieci była zrozpaczona. Przełamała się jednak i zaczęła szukać pracy, aby zarobić na chleb dla swych pociech. Napisała też list do Józefa Piłsudskiego z prośbą o pomoc. Odpowiedź od marszałka nadeszła wkrótce wraz z propozycją pracy. I tak Maria trafiła na stację kolejki wąskotorowej do Staszowa.
– Była kierownikiem ekspedycji towarowej – wspominała córka Ida Szczecińska-Żmuda. Na pewno pomocna w otrzymaniu pracy była matura Marii Szczecińskiej.
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.gazetapolska.pl
Miesięczny dostęp do wszystkich treści serwisu www.gazetapolska.pl.
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas prenumerata@gazetapolska.pl
