Warkot silnika. Głuchy tumult terenowych kół świdrujących piasek pustyni. I coraz częstszy łomot kamyków uderzających o karoserię auta. Jeep podskakuje na kolejnej nierówności. Wszystkie umocowane na dachu bagaże momentalnie unoszą się w górę, by po chwili upaść z dość głośnym grzmotem.
– Uhh… – da się słyszeć stękanie kolejnego śmiałka, któremu tym razem przypadło w udziale siedzieć na terenowej pace. Po blisko godzinnej jeździe w tamtym miejscu następuje zmiana. Na kolejnego. Dłużej i tak trudno wytrzymać. Jeśli delikwent ma już serdecznie dość, zawsze pozostaje opcja zawiadomienia kierowcy o konieczności postoju. Zwykle uderzaniem otwartą dłonią o szybę. Czasem szofer usłyszy.
Krajobraz wkoło zmienia się niczym w kalejdoskopie. Półpustynne stepy zostają z tyłu. Czas na ciemnobrązowe góry, pomarańczowe bloki, na które aż kusi, aby się wspiąć, i samotne drzewa. Jakby wyzywające na pojedynek stojące ponad nimi wysokie ściany. Z pejzażem
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.gazetapolska.pl
Miesięczny dostęp do wszystkich treści serwisu www.gazetapolska.pl.
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas prenumerata@gazetapolska.pl
