W cyrku jest metoda

Nie wiem, czy są jeszcze osoby w naszym kraju, które nadążają za woltami intelektualnymi Donalda Tuska i jego środowiska. Gdy nie ma się poglądów, można głosić każdy, nawet sprzeczny. Kiedyś taka niekonsekwencja skreśliłaby polityka. Teraz staje się atutem. Bo nawet ja nie wiem, czym Was, Drodzy Państwo, mam straszyć. Nie wiem, jaki Tusk będzie jutro, a co dopiero w czerwcu. W piątek mówi o szkoleniach wojskowych dla wszystkich mężczyzn, ale jak go znam, to do środy – gdy ukaże się tygodnik – będzie już stał na czele frakcji hipisów i wkładał kwiatki do luf. Widzę to w sprawach środowiskowych. W ostatnich tygodniach rząd zrobił wszystko, aby wkurzyć aktywistów ekologicznych. Skrytykował ustawę łańcuchową. Walnie przyczynił się do obniżenia statusu ochrony wilka w Europie. Prze do budowy wiatraków w lasach. Obronił myśliwych przed samymi sobie. Nie wywiązuje się z obietnic. Ba, ostatnio nawet okazuje się, że zespół do spraw deregulacji myśli nad reformą pozwoleń  na wycinkę drzew na