Syndrom Papkina. Paplanina zamiast czynów

Ludzie koalicji 13 grudnia w sprawach polskich interesów strategicznych zachowują się, jakby wciąż za nic nie odpowiadali. I najwyraźniej wierzą, że buńczuczne słowa i pogróżki bez pokrycia to najlepszy pomysł w tak gorącym geopolitycznie czasie. Od Donalda Tuska po Klaudię Jachirę, od Szymona Hołowni po Michała Kołodziejczaka. Gdyby za czasów rządów politycy PiS pozwalali sobie na tak niemądre wypowiedzi, lewicowo-liberalne media wyłyby pod niebiosa. Ale dziś wolą one bić brawo papkinadzie Tuska et consortes.

Rzadko kto ma dziś w Polsce wątpliwości, że Europa Środkowo-Wschodnia znajduje się w bardzo niebezpiecznym momencie. Błędem byłyby histeria i panika. Ale znamienne jest to, że w ostatnich latach właśnie w lewicowo-liberalnych mediach rozwiała się jak dym poetyka „końca historii” i „polsko-rosyjskiego resetu”. Kawiarniani lewacy i liberalne intelektualne lenie już nie kpią z ostrzeżeń przed Rosją. Nawet w „Gazecie Wyborczej” zdarza się przeczytać zachwyty nad