Niech nas nie zwiedzie jego uroda i powab. Przepiękny Mayon zdążył już w swojej historii poznać smak ludzkiej śmierci. Co gorsza, ostatnie wyniki sejsmografów wcale nie wskazują, aby miał dość.
To uczucie, ten stan zna każdy, kto chociaż raz w życiu wspinał się po stoku wulkanu. Wszędobylski tuf, brak stabilnego podłoża, brak skały. Zamiast tego wielka, nieprzejednana piaskownica. Z tą różnicą, że zamiast białego piachu jest czarny. Smolisty. Złowrogi. Stawiana na takim podłożu stopa momentalnie zapada się niemal po kostkę. Z takiej pozycji ciężko wybić się w górę, ale przecież trzeba iść wciąż coraz wyżej.
Tak było także z nimi. Szli już jakiś czas. Jeden za drugim. Szlak wyznaczał najbardziej filigranowy z nich, prowadzący grupę skośnooki Filipińczyk. Dodatkowo dźwigał na barkach najcięższy plecak z ekwipunkiem, a mimo to i tak szedł pół tempa szybciej niż pozostali. Raz po raz przystawał, aby poczekać na swoich niemieckich klientów. Prowadził
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.gazetapolska.pl
Miesięczny dostęp do wszystkich treści serwisu www.gazetapolska.pl.
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas prenumerata@gazetapolska.pl
