Gdy trzeba wynieść fortepian. Żelazowa Wola

Teoretycznie wszystko się tu zgadza. Jest jego pomnik. Są malownicze ogrody. Ponoć te same, do których za młodu wchodził, by zasiadłszy pod którąś z lip, dać najbliższym autorski mini-koncert. Nie było rady: fama rozchodziła się po okolicy i z czasem grono słuchaczy musiało się powiększyć. Pierwsi zaglądali zwabieni muzyką sąsiedzi. Potem przypadkowi słuchacze. Zresztą, po trosze tak jak i dzisiaj. Japońska grupa na pewno nie przyjechała tu przez przypadek. Kilkadziesiąt osób głośno wysypuje się z autobusu. Rozgadani wchodzą do muzeum. Szelest migawek. Tak bardzo chcieli tu być. Za nimi wchodzi młode małżeństwo z małym dzieckiem. Z rozmowy przy kasie wynika, że byli w nieodległej Arkadii. Stamtąd do Żelazowej Woli już tylko pół godziny jazdy samochodem. Trzeba minąć Sochaczew i odbić nieco na wschód w stronę Warszawy. Jadąc od Arkadii, parking będzie po naszej lewej stronie. Na prawo zaś przeszklone drzwi zaprowadzą nas do dworku w Żelazowej Woli. We wsi, według