Procedury

W dobie kryzysu powraca do nas nielubiane słowo „procedura”. W czasach normalnych, u ludzi obdarzonych słowiańską fantazją, wydaje się ono biurokratycznym wymysłem, ułatwieniem, które ma upraszczać życie urzędnikom, a nie obywatelom. Kto czyta informacje, ogłoszenia, instrukcje?  Tymczasem w czasie kryzysu, takiego jak na przykład pandemia, znajomość i przestrzeganie procedur staje się nagle kwestią życia i śmierci. Bywają one jedynym ratunkiem przed paniką i anarchią w chwili zagrożenia. Śledząc doniesienia z frontu walki z epidemią, dostajemy dziesiątki informacji o tym, że zawiodły procedury. Jak w tym szpitalu, gdzie personel podejrzany o możliwość zarażenia, został wprawdzie skierowany na testy, ale na ich wynik czekano trzy dni, jednocześnie pozwalając potencjalnie zarażonym na pracę z chorymi i roznoszenie epidemii. Zawiniła głupia procedura czy głupi dyrektor? Jednak po głowie chodzi mi zupełnie inny aspekt proceduralny. Dotyczy on regulaminów i ordynacji,