Kampania kłamstw na temat Antoniego Macierewicza trwa w mediach nieustannie, a jego zasługi w sprawie rozmieszczenia w Polsce sił sojuszniczych NATO i współpracy polsko-amerykańskiej przyczyniły się do jej nasilenia, co pokazuje siłę rosyjskiej agentury wpływu w Polsce. Siedemdziesiąta rocznica urodzin Antoniego Macierewicza to dobra okazja do przypomnienia najważniejszych faktów z jego życia.
Urodził się 3 sierpnia 1948 r. w Warszawie, w rodzinie o tradycjach patriotycznych. Prapradziadek walczył jako oficer na wojnie z Rosją w 1792 r., dziadek współpracował z Romanem Dmowskim, współtwórcą Ligi Narodowej. Ojciec Zdzisław – chemik, adiunkt na Uniwersytecie Warszawskim – należał do Stronnictwa Narodowego. Podczas okupacji był związany z konspiracją, nauczał studentów na tajnych zajęciach. Później wrócił na UW oraz objął funkcję kierownika pracowni w Państwowym Zakładzie Higieny. Angażował się w działalność podziemnego Stronnictwa Pracy. 11 listopada 1949 r. został znaleziony martwy w swoim laboratorium. Wiadomo, że wcześniej przyszła doń „bezpieka”. Okoliczności śmierci są nieznane, najpewniej jednak doszło do zabójstwa. Niespełna 40-letnia wdowa musiała z trójką dzieci opuścić służbowe mieszkanie. Wykonywała zawód mikrobiologa, zdobyła tytuł doktora biologii. Zatrudniała się także na innych dodatkowych etatach, aby utrzymać rodzinę.
Pierwsze doświadczenia „polityczne”
W wieku 11 i 12 lat Antoni uczył się w szkole z internatem o.o. Salezjanów w Rumii pod Gdynią. Trafił tam, ponieważ mama nie dawała sobie rady z poskromieniem dwójki dorastających synów. Ostatecznie ukończył podstawówkę na stołecznej Woli i trafił do XVII Liceum Ogólnokształcącego im. A.F. Modrzewskiego. „Wyleciał” stamtąd w 1966 r. za odmowę potępienia „Orędzia biskupów polskich do biskupów niemieckich”. Maturę zdał w XLII LO im. M. Konopnickiej. Kolejnym doświadczeniem na poły politycznym okazała się dla niego konfrontacja z...
Życie dla niepodległości. Sylwetka Antoniego Macierewicza
[pozostało do przeczytania 78% tekstu]
Dostęp do artykułów:
