Kogo drażni los polskich dzieci?

Niemiecki nazistowski obóz dla polskich dzieci w Łodzi był bezprecedensową zbrodnią okupantów na najmłodszych obywatelach Rzeczypospolitej. Dramatyczne listy dzieci, świadectwa o krwawych mękach nieletnich i sadyzmie personelu wymagają upamiętnienia i nadają się na wstrząsający film na miarę Hollywood. A jednak prawda o losie tego obozu dziwnie często natrafia na przeszkody i obstrukcję.

Muzeum Dzieci Polskich – Ofiar Totalitaryzmu od początku prześladował zły los. Przede wszystkim upamiętnienie najmłodszych więźniów niemieckich obozów powinno powstać po II wojnie światowej, jeśli nie ze względu na prawdę historyczną, to nawet w interesie powojennej Polski – jakakolwiek by ona była. 

Teoretycznie komunistom opłacałoby się eksponować kolejne zbrodnie „faszystów”, a jednak w PRL powstał jeden pomnik opowiadający o niemieckim nazistowskim obozie dla polskich dzieci w Łodzi. Mowa o pomniku Martyrologii Dzieci, tzw. Pękniętym Sercu, odsłoniętym w maju 1971 roku. Wtedy na