Hołownia – towar drugiej świeżości

No i rzecz stała się wiekopomna, oto niepowtarzalny i jedyny w swoim rodzaju Szymon Hołownia – obrońca konstytucji i nadzieja „mądrych i wykształconych” z tefauenu – zdecydował się rzucić przez morze (politycznej brei) na ratunek ojczyźnie. Jednym słowem, Szymon Hołownia ogłosił, że uczyni Polsce ten zaszczyt i będzie kandydował na urząd prezydenta Najjaśniejszej Rzeczpospolitej.

Uczynił to w stylu niezapomnianym, odcinając się nawet od założonej dla siebie (przez najjaśniejszą esbecję) partii. Hołownia ogłosił się kandydatem niezależnym i jako pierwszemu zakomunikował tę decyzję Donaldowi Tuskowi, podobnie jak on niezależnemu – od interesu Polski przede wszystkim.

W najnowszej historii polskiej politycznej szopki Hołownia stał się umiejętnie podstawionym przedłużeniem pomysłu pod nazwą: Palikot i Petru. To właściwie produkty tej samej hodowli, tuczone na tych samych – medialnych – sterydach. Stereotypowa hodowla politycznego wałacha z tej politycznej stadniny