Awangardowa Irena Lasota

W 1991 r., kiedy „Gazeta Wyborcza” była w apogeum swojej świetności i każdy Polak zaczynał dzień od jej lektury, Irena Lasota pisze pierwszy artykuł poświęcony temu dziennikowi. Przez miesiąc codziennie go czyta i oblicza, ile razy pojawia na jego łamach nazwisko redaktora naczelnego. Z obliczeń wychodzi, że dziennie było to 4,7. Jej drugi artykuł o Michniku dotyczy jego wsparcia dla Jaruzelskiego. Cios Ireny Lasoty nie dość, że był pierwszy, to jeszcze całkowicie nieoczekiwany, bo wymierzony z samego serca, ze środka hermetycznej grupy nazywanej komandosami. Był Marzec ’68, słynny wiec na dziedzińcu UW. Lasota wchodzi na ławkę i odczytuje rezolucję m.in. przeciwko zdjęciu „Dziadów”. Rok później zostaje skazana na półtora roku więzienia za przynależność do nielegalnej organizacji. W 1970 r. emigruje do USA. Wykłada na uniwersytetach w Fordham i Yale. Jest też stałą współpracowniczką Radia Wolna Europa i BBC, redaktorką wielu pism. Jako współzałożycielka i prezes