Gdzie dziś jesteśmy?

Życie dowodzi, że potrafimy dawać sobie radę w sytuacjach trudnych, lecz gdy wszystko wydaje się nam sprzyjać, tracimy swoje szanse. Jeszcze rok temu wydawało się, że wszystko idzie w najlepszym kierunku – oszałamiający rozwój gospodarczy, niskie bezrobocie, wysoki poziom bezpieczeństwa i plany na miarę naszych ambicji. Ale nie ma takiej rzeczy, której nie dałoby się spieprzyć. Odrobina politycznej dekoncentracji i zafundowaliśmy sobie rząd wszech czasów, pod wodzą gości, przy których August III Sas był asem intelektu, Walezy przykładem osobistej odwagi, a Stanisław August wzorem patriotyzmu. Mam nadzieję, że polska prawica, gdy wróci do władzy, takich błędów popełniać nie będzie i skrzętnie wykorzysta precedensy tworzone dziś przez rozgrzanych chłopców-bodnarowców. Na razie ludzie typu pana Budki mówią otwartym tekstem, co trzeba z nami zrobić. Na początek odebrać PiS pieniądze, potem immunitety, na koniec wsadzić przywódców do ciupy, a samą partię jako faszystowską zdelegalizować