Alternatywy 3

Wartka akcja, nieźle zarysowane realia, kilka brawurowych pomysłów czynią lekturę atrakcyjną Do niedawna, jako autor powieści z gatunku historii alternatywnej, czułem się na rynku polskim (nie licząc prekursorskiego Macieja Parowskiego z jego „Burzą”) cokolwiek osamotniony. Owszem, powstało trochę powieści, samo Narodowe Centrum Kultury wydało ich kilkanaście, jednak w większości przepadków, nawet przy autorach tak renomowanych jak Jacek Dukaj czy Szczepan Twardoch, alternatywność bywa przeważnie pretekstem lub jednym z elementów. Tymczasem klasyczna powieść tego gatunku wymaga czytelnego elementu zmiany, a następnie precyzyjnego opisu historycznego procesu. Stąd radość z trzech utworów Konrada T. Lewandowskiego, które z pewnym opóźnieniem ostatnio wpadły mi w ręce. Są to tomy „Utopie” oraz „Orzeł bielszy niż gołębica”. W „Utopiach” znajdziemy dwie mikropowieści, z których pierwsza, „Wysłanniczka bogini”, opowiada o reakcji pogańskiej w Polsce po załamaniu państwa