Święto flagi

Od pewnego czasu obchodzi się u nas Dzień Flagi. Nie do końca jest jasne jakiej i być może dlatego większość obywateli obchodzi to świętowanie z daleka. Polacy nie Amerykanie (nawet ci, co od pięciu minut są obywatelami USA), którzy gwiaździsty sztandar wywieszają nawet bez okazji. Poza tym, czym się tu chwalić, skoro od lat „autorytety III RP” wmawiają nam, że polskość to nienormalność. Pewnie łatwiej by było świętować dzień flagi spluralizowanej. I tak, komuniści ograniczyliby się do jednobarwnego sztandaru. Zaoszczędzoną biel mogliby wykorzystać różnej maści zwolennicy Rosji, zarówno ci pełni sentymentów dla Wielkiego Brata, jak i realiści gotowi na bezwarunkową wobec niego kapitulację. Zwolennicy aktualnego pana prezydenta skupią się naturalnie przy banderze różowej i orle z czekolady, zieloni, ludowcy (a także nieliczni jeszcze muzułmanie) przy zielonej. W imię pluralizmu zabezpieczy się również sztandary dla mniejszości narodowych. W dniu święta flagi „