Zasada szacunku nie jest religijna

Tęczowe flagi zawieszone na figurze Chrystusa można by interpretować różnie (choć nie ulega wątpliwości, że wartości symbolizowane przez ową flagę są sprzeczne z tymi głoszonymi przez Jezusa), ale… tak się składa, że autorki owej akcji same wyjaśniły, że ich celem jest atak na ludzi wierzących. Udawanie, że jest inaczej, jest więc naiwnością albo złą wolą.  Nie jest również prawdą, że obrona (w Polsce dość słabo i wąsko intepretowana) symboli religijnych wynika – jak przekonuje nas lewica czy niezawodny dr hab. Marek Migalski – z uznania prawdziwości wierzeń religijnych. Nie trzeba wierzyć w Boga czy bogów, nie trzeba uznawać dziewiczego poczęcia, by opowiadać się za obroną symboli religijnych czy przedmiotów kultu. Wystarczą powody absolutnie świeckie. Pierwszym z nich jest świadomość, że religia głęboko określa naszą tożsamość, odwołuje nas do rzeczywistości, która jest dla nas fundamentalna i wywołuje najgłębsze emocje. Szacunek dla drugiej osoby, dla jej poglądów