Cywilizacja Rozumu

Trudno mi zrozumieć Francuzów, którzy za dzień swojego święta narodowego przyjęli rocznicę zdobycia Bastylii – początek Wielkiej Rewolucji. Równie kontrowersyjne byłoby świętowanie nocy św. Bartłomieja. Rewolucja francuska, zaczęta bezsensownym szturmem na prawie puste (siedmiu więźniów) i kiepsko bronione więzienie (załoga poddała się i została bestialsko wymordowana), przeszła do historii jako pierwsze wielkie ludobójstwo czasów nowożytnych. Niezależnie od rzezi w Wandei u szczytu Wielkiego Terroru, mordowano więcej ludzi dziennie, niż stracono łącznie przez trzy wieki panowania dynastii Burbonów (ponoć zbrodniarzy i krwiopijców). 14 lipca 1789 r. otworzył etap, w którym postanowiono unicestwić Boga, a umieścić w jego miejsce ludzki rozum, a przecież nie trzeba być Dostojewskim, by rozumieć, że „jeśli nie ma Boga, to wszystko wolno”. W dodatku umieszczając na sztandarach hasła, skądinąd zaczerpnięte z chrześcijaństwa – wolność, równość, braterstwo – szczególny