Scenariusze

Nie wiem, czy jakiekolwiek z ciał europejskich, tak chętne w wydawaniu pieniędzy na walkę z ociepleniem, prostowanie bananów czy ochronę praw pederastów, wyasygnowało choćby złotówkę na naukowe badanie przyszłości. Jeśli tak, to głucho o ewentualnych prognozach. Zresztą na opisywanie przyszłości mogą dziś się porywać jedynie autorzy SF bądź wróżbici, w dodatku każdemu proponuję konia z rzędem za scenariusz, który nie będzie czarny. Może dostojne gremia uznały, że przyszłość kontynentu jawi się tak ponuro, że lepiej się nią nie zajmować. I tak sama nadejdzie. Niestety wszystko wskazuje, że już nadeszła przed terminem. I żeby było jasne: zagrożenie nie nazywa się terroryzm – bo ten pojawiał się w różnych okresach i zanikał – lecz islam. Pięknoduchom od końca historii mogło się wydawać, że w ślad za postchrześcijańskimi Europejczykami, którzy ochoczo wyrzekli się wiary, tradycji i zasad, oddając się beztroskiej konsumpcji, pojawią się też postmuzułmanie, gotowi