OBEJRZYJ SIĘ ZA POLSKĄ \ BUSKO-ZDRÓJ - Nie tylko solanki
Położone w województwie świętokrzyskim Busko-Zdrój jest najstarszym polskim uzdrowiskiem solankowym. Pierwsze badania nad wykorzystaniem wód do leczenia przeprowadził w 1808 r. pińczowski lekarz Jan Winterfeld. Od tamtego czasu na leczenie w stylowych wnętrzach XIX-wiecznych sanatoriów przyjechały tysiące osób.
Strefa uzdrowiskowa położona jest w południowej części miasta, na terenie parku zdrojowego i w jego otoczeniu. Bazę sanatoryjną stanowi trzynaście obiektów, które dysponują łącznie 2066 miejscami dla kuracjuszy. Sanatoria są na bieżąco modernizowane i rozbudowywane, powstają kolejne nowe – to sprawia, że liczba miejsc sukcesywnie wzrasta. Rocznie wykonywanych jest ok. półtora miliona zabiegów, z czego 800 tys. to kąpiele siarczkowe. W leczeniu korzysta się z wód siarczkowych, jodkowo-bromkowych i borowiny.
Najbardziej znane jest Sanatorium Uzdrowiskowe „Marconi”, budynek jego Łazienek usytuowany jest w środku parku zdrojowego. Budynek zaprojektował na wzór rzymskich obiektów użyteczności publicznej znany architekt Henryk Marconi, a wybudował ówczesny dzierżawca Buska – Feliks Rzewuski. Obiekt, oddany do użytku w 1836 r., stał się z czasem wizytówką Buska, a jego ryzalit logo Zdroju. W korpusie głównym budynku znajduje się m.in. sala koncertowa ze 170 miejscami.
(fot. Wikipedia)
Sam park zdrojowym jest prawdziwym eldorado dla miłośników drzew. Spośród ponad 4500 drzew, w tym ok. 12 proc. w wieku ponad 100 lat najliczniej w parku występują klon pospolity, jesion wyniosły, klon jawor, klon polny, grab pospolity, robinia akacjowa, lipa drobnolistna, kasztanowiec zwyczajny, wiąz szypułkowy. Spotkać też można brzozę brodawkowatą, modrzew europejski, czeremchę pospolitą. Szczególnie zaś cenne są kłęk kanadyjski, platan klonolistny, kasztanowiec żółty, katalpa bignoniowa.
Jednak miasto to nie tylko uzdrowiska. Absolutnie unikatowy jest kościół św. Leonarda – drewniana świątynia przycmentarna wybudowana w 1699 r. We wnętrzu zwraca uwagę przede wszystkim belka tęczowa z grupą Ukrzyżowanie i stropprezbiterium, na którym zachowały się fragmenty późnobarokowej polichromii. Wart uwagi jest również kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny – najstarszy kościół parafialny w mieście, zbudowany w 1621 r. na miejscu starszego kościoła z 1166 r.
Poza solankami i zabytkami w mieście można liczyć w ciągu całego roku na przeróżne wydarzenia kulturalne, jak np. odbywający się na przełomie maja i czerwca Ogólnopolski Przegląd Piosenki im. Wojtka Belona. W podbuskich Podgajach funkcjonuje z kolei prywatne Muzeum Polskiej Motoryzacji XX w., które kryje w sobie różne atrakcje motoryzacyjne. Bez dwóch zdań – kto dotychczas nie odwiedzi Buska-Zdroju, koniecznie musi się tam wybrać!
Strefa uzdrowiskowa położona jest w południowej części miasta, na terenie parku zdrojowego i w jego otoczeniu. Bazę sanatoryjną stanowi trzynaście obiektów, które dysponują łącznie 2066 miejscami dla kuracjuszy. Sanatoria są na bieżąco modernizowane i rozbudowywane, powstają kolejne nowe – to sprawia, że liczba miejsc sukcesywnie wzrasta. Rocznie wykonywanych jest ok. półtora miliona zabiegów, z czego 800 tys. to kąpiele siarczkowe. W leczeniu korzysta się z wód siarczkowych, jodkowo-bromkowych i borowiny.
Najbardziej znane jest Sanatorium Uzdrowiskowe „Marconi”, budynek jego Łazienek usytuowany jest w środku parku zdrojowego. Budynek zaprojektował na wzór rzymskich obiektów użyteczności publicznej znany architekt Henryk Marconi, a wybudował ówczesny dzierżawca Buska – Feliks Rzewuski. Obiekt, oddany do użytku w 1836 r., stał się z czasem wizytówką Buska, a jego ryzalit logo Zdroju. W korpusie głównym budynku znajduje się m.in. sala koncertowa ze 170 miejscami.
(fot. Wikipedia)Sam park zdrojowym jest prawdziwym eldorado dla miłośników drzew. Spośród ponad 4500 drzew, w tym ok. 12 proc. w wieku ponad 100 lat najliczniej w parku występują klon pospolity, jesion wyniosły, klon jawor, klon polny, grab pospolity, robinia akacjowa, lipa drobnolistna, kasztanowiec zwyczajny, wiąz szypułkowy. Spotkać też można brzozę brodawkowatą, modrzew europejski, czeremchę pospolitą. Szczególnie zaś cenne są kłęk kanadyjski, platan klonolistny, kasztanowiec żółty, katalpa bignoniowa.
Jednak miasto to nie tylko uzdrowiska. Absolutnie unikatowy jest kościół św. Leonarda – drewniana świątynia przycmentarna wybudowana w 1699 r. We wnętrzu zwraca uwagę przede wszystkim belka tęczowa z grupą Ukrzyżowanie i stropprezbiterium, na którym zachowały się fragmenty późnobarokowej polichromii. Wart uwagi jest również kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny – najstarszy kościół parafialny w mieście, zbudowany w 1621 r. na miejscu starszego kościoła z 1166 r.
Poza solankami i zabytkami w mieście można liczyć w ciągu całego roku na przeróżne wydarzenia kulturalne, jak np. odbywający się na przełomie maja i czerwca Ogólnopolski Przegląd Piosenki im. Wojtka Belona. W podbuskich Podgajach funkcjonuje z kolei prywatne Muzeum Polskiej Motoryzacji XX w., które kryje w sobie różne atrakcje motoryzacyjne. Bez dwóch zdań – kto dotychczas nie odwiedzi Buska-Zdroju, koniecznie musi się tam wybrać!
Artykuł przygotowany przez redakcję we współpracy z Instytutem Biznesu oraz Fundacją Polskiego Godła Promocyjnego
Autor:
Numer:
