Przypadki człowieka odważnego

Wśród wielu znakomitych książek, które tego roku mogliśmy znaleźć pod choinką, miejsce wyjątkowe zajmują „Cienie moich czasów” Bronisława Wildsteina To szczególny rodzaj autobiografii wyłamującej się z reguł tego gatunku. Wspomnienia o rodzinie, czasach i ludziach stanowią jedynie część owej „spowiedzi rzeki”, niezwykłego, intelektualnego pamiętnika człowieka, który jak mało kto potrafił oprzeć się uwarunkowaniom – rodzinnym, środowiskowym, pokoleniowym. Rzeka to dziwna, rzekłbym – gdyby nie konsekwencja pisarska – kapryśna, przyśpieszająca przy historycznych przełomach, rozlewająca się w filozoficznych dywagacjach i znów wartka, fascynująca, docierająca do sedna spraw! Gdybym miał systematyzować jej walory, na pierwszym miejscu postawiłbym szczerość, z jaką autor mierzy się ze szczegółami pokoleniowej biografii, opowiada o własnych błędach, złudzeniach i dojrzewaniu ideowym. O iluzjach i ślepych uliczkach. O dawnych przyjaciołach, z którymi obecnie jakikolwiek