Podziękujmy za dobry rok!

Przed laty z Czerwonymi Gitarami grałem piosenkę, w której refrenie śpiewalismy „Mija rok, dobry rok”. Przypominam ten refren nie tylko z tęsknoty za latami młodości. Dziś słowa przeboju, choć melodia jest pełna melancholii, wyrażają coś bardzo ważnego.  Mijający rok to naprawdę dobry rok. Rok, w którym możliwe stało się to, co wydawało się niemożliwe. 24 maja, a potem 25 października Polacy sprawili, że skompromitowana formacja musiała oddać władzę. Choć to już drugi miesiąc, szok, jaki ta decyzja wywołała u pokonanych, nie tylko nie minął, lecz przechodzi w jakiś chorobliwy trwały stan. Bo to nie były normalne wybory. Skoro tak wyraźnie Polacy opowiedzieli się za zmianą, widać, że nie o kosmetyczną korektę im chodzi. Potrzebne są zmiany systemowe. Nie należy się zatem dziwić, że System się broni. Skondensowana wrogość, konwulsje, jakie od miesiąca obserwujemy, mobilizacja sił, uruchomienie wszystkich odwodów i zasobów kadrowych całego post-Peerelu, pokazują, jak