Papieskie dywizje

Kiedy zajęte sobą starsze pokolenia ignorowały młodzież, Jan Paweł II mówił w Częstochowie: „Musicie od siebie wymagać, choćby inni od was nie wymagali”. Kiedy nie widać było kolejnego cudu, w 1987 r. papież musiał podtrzymywać swoje „dywizje” na duchu: „Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje Westerplatte. Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można zdezerterować” Nazwa pokolenie JP2 nie jest pojęciem polskim. Narodziło się we Francji w 1997 r. po Światowych Dniach Młodzieży w Paryżu. Określono nim młodych ludzi, którzy w papieżu odnaleźli ojca – duchowego przewodnika. Jeśli jako młodzież określimy ludzi w wieku 15–35 lat, to pokoleniem JP2 możemy nazwać roczniki od początku lat 60. do początku lat 80. Pokrywa się to z pokoleniem X, wyodrębnionym przez amerykańskich klasyków badań pokoleniowych: Williama