Ale tak naprawdę

Teraz bardzo często – czy to w rozmowie, czy to na ulicy, czy to w telewizorze, a w telewizorze najczęściej – można usłyszeć zwrot „tak naprawdę”, „ale tak naprawdę”. Ktoś chce nas o czymś przekonać i mówi:  – Ale tak naprawdę to jestem zdania, że [...]. – Albo ktoś, jakiś telewizyjny komentator polityczny, przedstawia swoje telewizyjne poglądy i mówi: – Ale tak naprawdę to sądzę, że [...]. – Zwroty tego rodzaju, gdy tylko przenikną do języka potocznego, mają to do siebie, że zmieniają lub nawet całkowicie zniekształcają sens wypowiadanych zdań. Można zatem uznać je za coś w rodzaju rakowatych narośli, które niszczą język. Kiedy jednak przyjrzymy się im trochę bliżej, to okaże się, że pojawienie się niektórych z nich było uzasadnione. O ósmej rano budzi mnie telefon – to jakaś panienka informuje mnie, że mogę udać się na bezpłatne badanie kości. – To w Milanówku to badanie? – pytam nonsensownie, bo nie zamierzam badać bezpłatnie moich starych kości. – Dokładnie –