Podręcznik poszukiwaczy prawdy

Ujęty w niezwykle precyzyjne ramy proces inkwizycyjny miał doprowadzić do pojednania kacerza z Bogiem. W większości wypadków wyznanie win i dobrowolna pokuta oznaczały ułaskawienie Chyba nie ma drugiego tak zmitologizowanego i zniekształconego wątku w dziejach powszechnych, przynajmniej od czasów reformacji, a już na pełną skalę od rewolucji francuskiej, jak historia Kościoła katolickiego. Do dyżurnych schematów powielanych w ateistycznych poradnikach agitatora doszły konstrukcje literackie w rodzaju Dana Browna, żerujące na dawno zdemaskowanych mitach i historycznych fałszerstwach. „Ciemne postacie w historii Kościoła” niemieckiego historyka Michaela Hesemanna są wspaniałym podręcznikiem poszukiwaczy prawdy. Nie są pisane z pozycji hagiograficznych, nie rozgrzeszają a priori faktycznych zbrodni, upadków czy pomyłek w dziejach papiestwa i organizacji kościelnej. Przywracają im właściwe proporcje, pokazują konteksty i uwarunkowania. Dowiadujemy się wiele o