Sołtys z Sopotu

Z kurortu, który po wojnie był jedną z wysp kultury i ośrodkiem, gdzie polskim elitom wypadało „bywać”, Sopot powoli staje się prowincjonalnym grajdołem. Na co dzień dominuje tu młodzież z podmiejskich blokowisk, popijająca piwo kupione w czynnych całą dobę sklepach monopolowych, jakich na słynnym Monciaku coraz więcej   Mieszkańcy bocznych uliczek odchodzących od ul. Bohaterów Monte Cassino wieczorami przygotowują butelki z wodą, żeby odganiać nią pijanych imprezowiczów, którzy – z braku toalet – korzystają z ogródków okolicznych kamienic. Rdzenni sopocianie unikają przechodzenia główną ulicą miasta. Obawiają się zaplątać w grupy Brytyjczyków, świętujących pijaństwem wieczór kawalerski, lub nagabywania przez dziewczyny w lateksowych spódniczkach, namawiających do zabawy w klubach Go Go. Taki jest Sopot po 15 latach prezydentury Jacka Karnowskiego, prezydenta z Platformy Obywatelskiej, który choć formalnie już do PO nie należy, to jednak zarządza miastem równie bezwzględnie jak