Polska stoi komediantem

Jeden z najwybitniejszych poetów w historii naszej cywilizacji Quintus Horatius Flaccus, czyli Horacy, był nie tylko genialnym „rytmopisem”. Dokonał także niezwykłej, mistrzowskiej sztuki: udało mu się zachować dziewictwo, dając jednocześnie – mówiąc kolokwialnie – „czterech liter”. Pisał bowiem o cnotach, wartościach i kulturowych zdobyczach rzymskiego świata, będąc jednocześnie uwikłanym w polityczną zależność od Mecenasa i Oktawiana Augusta. Cena była warta tej gry – dom w Sabinium i spokojne, opływające w dostatki życie. Łatwiej było Horacemu zapomnieć o tym, że kiedyś wyznawał republikańskie ideały i stał po stronie Brutusa w walce przeciw despotyzmowi, ponieważ poczuł opiekuńczą rękę władzy, która nie tylko grozi, ale też hojnie nagradza. Uczynił więc Mecenasa jednym z bohaterów swojej poezji, zrobił go częstym podmiotem inwokacji i adresatem wielu złotych myśli oraz zawartych w pieśniach czy odach kapitalnych sentencji. Urósł Mecenas w tej genialnej liryce do roli wyższej i