Reymont, Gorki i Nobel

W 1924 r. literacką nagrodę Nobla otrzymał W.S. Reymont. Wśród kontrkandydatów znajdował się rosyjski, a wtedy już właściwie radziecki, pisarz Maksym Gorki. Początek drogi życiowej obu pisarzy był dosyć podobny. Pochodzili z niezamożnych rodzin, imali się różnych fachów. Reymont uczył się krawiectwa i zdobył stopień czeladnika, potem zajął się aktorstwem i przystał do wędrownej trupy, w końcu został robotnikiem na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Maksym Gorki, wtedy jeszcze Pieszkow, był handlarzem staroci, tragarzem portowym, gońcem i, tak jak Reymont, pracował na kolei – jako stróż. Obaj zaznali skrajnej biedy. Można więc powiedzieć, że obaj mieli „dobry start”, aby opisywać dolę ludzi z nizin społecznych, wśród których przebywali. Zarówno Gorki, jak Reymont odbyli pielgrzymki, choć dość odmienne w wyrazie i celu. Reymont, jako korespondent „Tygodnika Ilustrowanego”, przeszedł pieszo na Jasną Górę, Gorki natomiast udał się na ponad 1000-wiorstową pielgrzymkę do samego